Aktualności

          • MAŁE FORMY LITERACKIE PO RAZ 11.

          • 22 maja w czytelni naszej szkoły odbyło się podsumowanie konkursu powiatowego Małe Formy Literackie.  Wzięło w nim udział 21 uczniów powiatu dzierżoniowskiego – gimnazjalistów i licealistów. Prace młodych twórców oceniane były przez jurorów: Barbarę Rymarską, która 11 lat temu zainicjowała tę piękną literacką rywalizację, Urszulę Kowalewską – lokalną poetkę, Beatę Pielkę – bibliotekarkę, Ilonę Andrzejewską – polonistkę I LO.O czym pisze młodzież? O miłości, rozstaniu, śmierci i nieśmiertelności, chorobie, Bogu, poszukiwaniu sensu życia…Wśród najlepszych znaleźli się:

            kategoria liceumI miejsce – Urszula Michalik z I LO w DzierżoniowieII miejsce – Aleksandra Koba z I LO w DzierżoniowieIII miejsce – Monika Nagły I LO w Dzierżoniowie

            kategoria gimnazjumI miejsce – Michał Matysiak Gimnazjum nr 1 w DzierżoniowieII miejsce – Weronika Adamczyk – Gimnazjum Sióstr SalezjanekIII miejsce – Natalia Szymańska – Gimnazjum Sióstr Salezjanekwyróżnienia: Jakub Jeżowski Gimnazjum nr 1 w Dzierżoniowie                        Karolina Zimnowoda Gimnazjum nr 2 w Bielawie

            Zwycięzcom gratulujemy, uczestnikom dziękujemy i zapraszamy do wzięcia udziału w 12. edycji konkursu.

            5

          • SPOTKANIE Z KATARZYNĄ GÓRNIAK

          • 30 kwietnia odbyło się w naszej szkole spotkanie z absolwentką I LO – Katarzyną Górniak, dziennikarką TVN 24. Uczestniczyli w nim dyrektor Grażyna Bajsarowicz, była polonistka dziennikarki prof. Barbara Rymarska, nauczyciele naszej szkoły oraz zainteresowani dziennikarstwem i historią uczniowie.

            Od nauczycieli usłyszeliśmy o najwcześniejszych dokonaniach Katarzyny Górniak, jej sukcesach na arenie ogólnopolskiej i reportażach, dzięki którym zajmowała czołowe miejsca w licznych olimpiadach humanistycznych oraz zdobyła indeks do szkoły dziennikarskiej. „Kasia była bardzo dobrą uczennicą. Po przeczytaniu jej prac od razu wiedziałam, że ma wielki talent.” – wspomina jej polonistka.

            Podczas spotkania nasz gość opowiedział o długiej i trudnej drodze, jaką trzeba przejść, aby otrzymać etat i godziwe wynagrodzenie. Dotychczas zrealizowała już wiele felietonów i to właśnie one dały jej przepustkę i awans na wyższe stanowisko dziennikarskie. Wróciła też pamięcią do jednego z najniebezpieczniejszych reportaży, jakie stworzyła. Było to sprawozdanie z powodzi w Bogatyni. Pani Kasia była jedyną reporterką na zalanym i zniszczonym przez żywioł terenie. Miasto, w którym przebywała zostało zamknięte z powodów bezpieczeństwa. Przeżyła chwile grozy, smutku i – jak sama mówiła – płakała wraz z poszkodowanymi i dotkniętymi powodzią.

             

            Opowiedziała nam także o wyprawie do Rosji i zrealizowanym tam reportażu: „Żołnierze, którzy nie istnieją.” Przyniósł jej on większą rozpoznawalność. Podczas realizacji tego materiału spotkała się z matkami zamordowanych mężczyzn, wysłanych na front rosyjski. Odwiedziła cmentarze i miejsca spoczynku młodych Rosjan. Jej wizyty wiązały się z niebezpieczeństwem. Niejednokrotnie była obserwowana przez niechętnych Polakom mieszkańców Rosji. Często ryzykowała, zadając miejscowym ludziom niewygodne pytania. Dzięki swej odwadze odniosła jednak dziennikarski sukces.

            Spotkanie wywarło na zgromadzonych ogromne wrażenie. Dowiedzieliśmy się, że praca dziennikarza nie jest łatwa, jednak przynosi mnóstwo satysfakcji i uczy pokory. Uczniowie zadawali pani Katarzynie wiele pytań dotyczących pracy w Rosji i na Ukrainie oraz realizowanych tam materiałów. Dziennikarka mówiła, że dzięki wykonywanej pracy niejednokrotnie zetknęła się ze smutną rzeczywistością i tragediami wielu ludzi. Najważniejsza jest dla niej historia, którą tworzą bohaterowie reportaży a scenariusz pisze samo życie.  

            Weronika Krystek, kl. 1a

            zdjecia Monika Nagły, kl. 1d

            7

          • Wspomnienie o Zbyszku Cybulskim

          • I Liceum Ogólnokształcące za kilka miesięcy będzie obchodziło 70-lecie swojego istnienia. Zwiastunem jubileuszu było spotkanie z Mariolą Pryzwan, autorką dwóch książek o Zbyszku Cybulskim, absolwencie Liceum. 17 kwietnia w gabinecie historycznym zgromadziła się młodzież z klas humanistycznych, by wysłuchać wspomnień o znakomitym aktorze, kultowej postaci kina polskiego lat 50. i 60., niezapomnianym odtwórcy Maćka Chełmickiego w adaptacji „Popiołu i diamentu”, nazywanym (wbrew zainteresowanemu) polskim Jamesem Deanem.  Mariola Pryzwan wie o swoich bohaterach wszystko. Ta poetka, pisarka, filolog, bibliotekarz i przed wszystkim biografistka uprawia (wg prowadzącej spotkanie J. Weretka-Piechowiak) coś w rodzaju archeologii człowieka: mozolnie poszukuje dokumentów, fotografii, wspomnień, artykułów prasowych, przeprowadza wywiady, scala rozproszone wypowiedzi samych bohaterów, by budować wspólnie z czytelnikiem ich portret. Dzięki temu tworzy książki wielogłosowe, obiektywne i dalekie od mitologizowania przedmiotu opisu.

            Dla Zbyszka Cybulskiego ma jednak afekt szczególny, co słychać było w komentarzach do prezentowanych zdjęć, faktów z życia artysty i przywoływanych anegdot.

            Pytania, jakie zadano Marioli Pryzwan były różne: m.in. o metody pracy, o znaczenie w życiu Zbyszka dzierżoniowskiego harcerstwa, o relacje z innym znanym absolwentem Jedynki – Sylwestrem Chęcińskim, o życie prywatne i – jakiego materiału o swoim bohaterze autorka biografii nie wykorzystałaby nigdy… Dwugodzinne spotkanie było wspaniałą lekcją historii, tradycji, szacunku dla przeszłości i nieco żartobliwą prognozą dla uczestników spotkania, gdy padło pytanie:

            – Przed panią siedzą przyszli bohaterowie biografii: o jakie pamiątki po sobie powinni się troszczyć szczególnie, by przyszły biograf miał ułatwione zadanie?

            Dodajmy, że Mariola Pryzwan jest autorką wielu książek, m.in. o Annie Jantar, Annie German, Władysławie Broniewskim, Marii Pawlikowskiej-Jasnorzewskiej, Marii Dąbrowskiej, Marii Kownackiej i Halinie Poświatowskiej. Dyrektor I Liceum Grażyna Bajsarowicz już zapowiedziała kolejne działania, które mają uświetnić piękny jubileusz najstarszej (otwartej 15 października 1945 r.) w powiecie dzierżoniowskim szkoły. 

            (red.)

            Fot. J. Horanin

          • ELEGIA NA ODEJŚCIE

          • Facebook. Ze zdjęcia patrzy na nas   m a ł a   Danusia, która będzie za ileś lat siostrą zakonną i katechetką. 4 kwietnia 2015 wpisuje komentarz: „Już niedługo…”. I dodaje film, jak napisała przy innej okazji – „kradziony” w szczytnym celu. Dla znajomych i Przyjaciół.

            Hosanna! „Wiele może się wydarzyć. W ciągu trzech dni” – to o Wielkiej Nocy. Mistyczna przyszłość wydaje się realniejsza niż życie…

            Siostra Danuta uśmiechała się do życia i do nas. Miała poczucie humoru i sympatię kolegów z pracy. Była po prostu dobrym człowiekiem. Była? Dobroć jest śladem nie do zatarcia. Jak pamięć o tych, którzy dobro nie tylko nosili w sercu, ale i obdarowywali nim świat.Siostro Danuto, jeśli stoisz teraz w „kolejce do nieba”, prawie święta, ale tak, „żeby tego wcale nie było widać’ (jak napisałby ksiądz poeta Jan Twardowski), wiemy, że staniesz na samym końcu. I z uśmiechem pomachasz nam ręką na do widzenia…

             (Redakcja) 

          • 25 KSIĄŻEK NA XXV-LECIE

          • Za nami kolejna edycja Powiatowej Olimpiady Humanistycznej, organizowanej przez nasze Liceum przy wsparciu nauczycieli szkół średnich i gimnazjalnych powiatu dzierżoniowskiego. Stroną organizacyjną zajęli się nauczyciele I LO – Maria Sulewska i Tomasz Roszak. Część pisemna olimpiady odbyła się 13 marca, a ustna – 21 marca. Finał, czyli uroczyste zamknięcie, rozdanie nagród i okolicznościowy wykład,  nastąpił 27 marca. Zakres treściowy olimpiady obejmował II wojnę światową i czasy współczesne oraz literaturę piękną ostatnich dekad. W pojedynku na wiedzę historyczną i literacką wzięły udział prócz I LO – ZSO w Bielawie i II Liceum Ogólnokształcące w Dzierżoniowie oraz gimnazja. Ogółem wzięło udział ponad 40 uczniów. Na poziomie ponadgimnazjalnym miejsce I zajęła Agata Rychter z I LO (opiekunowie: Sebastian Runowicz i Tomasz Roszak), miejsce II – Emilia Sujewicz z I LO (jak wyżej), a IIIJoanna Sepełowska także z I LO (opiekunowie: Ilona Andrzejewska i Romuald Wojciechowski). Na poziomie gimnazjalnym sukces odnieśli: Sandra Szczygieł z Zespołu Szkół w Pieszycach, Jędrzej Piątek z Gimnazjum nr 2 w Bielawie i Marta Kaczmarek z Gimnazjum nr 2 w Bielawie.

            Wszystkim uczestnikom gratulujemy.

            2

          • Dzień Wody

          • W ramach obchodów Dnia Wody, organizowanego przez Uniwersytet Przyrodniczy we Wrocławiu, 19.03.2015 r. wzięliśmy udział w zawodach grupowych, polegających na wykonaniu zadań związanych…  z wodą! Ze względu na różny poziom trudności owe zadania wymagały od nas a to kreatywności, a to zręczności, myślenia oraz – dużej wiedzy z zakresu przyrody.

            Każda grupa dała z siebie wszystko, ale główna nagroda w postaci kuków termicznych, pendrive’ów, książek i dwudniowego pobytu w obiektach RZGW (Regionalnego Zarządu Gospodarki Wodnej) przypadła grupie z klasy II b.

            Naturalnie nie mogło się obejść bez teorii, dlatego  wysłuchaliśmy ciekawego wykładu na temat obliczania śladu wodnego, czyli ilości wody wykorzystanej do wyprodukowania popularnych rzeczy, na przykład koszulek i samochodów.

            Dzień spędzony na Uniwersytecie można zaliczyć do wyjątkowo udanych. Wśród uczestników konkursu i studentów panowała przyjazna atmosfera. Wszyscy wrócili zadowoleni i pozytywnie zmęczeni.

            7

          • TOPIENIE MARZANNY I INNE SPOSOBY SPĘDZANIA WIOSENNEGO CZASU

          • Dnia 20 marca 2015 r. w naszej szkole uroczyście przywitaliśmy pierwszy dzień wiosny. Wszystkie klasy miały za zadanie przygotować ciekawy sposób spędzenia każdej lekcji. Klasa 2a żegnała zimę, paląc Chochoła. 1d przebrała się… za królewski dwór. Po szkole paradowały dziewczyny w pięknych sukienkach księżniczek, oczywiście nie zabrakło również książąt. Na lekcji chemii uczniowie przeprowadzali doświadczenia, a podczas zajęć z podstaw przedsiębiorczości grali w gry planszowe. Największym zainteresowaniem cieszyło się oczywiście zaćmienie Słońca, które młodzież tłumnie obserwowała. 

            Marta Ligocka, kl.1d 

            zdjęcia: Monika Nagły, Magda Stanowska, Ewa Ptak

          • MAM TALENT – I LO INTERCONTINENTAL

          • 27 lutego 2015 r. w naszej szkole odbył się IX Dzień Wielokulturowy. Przedstawienie, które odbyło się w sali gimnastycznej szkoły, zgromadziło wielu gości z powiatu dzierżoniowskiego, uczniów z gimnazjów i innych liceów. Miało ono charakter znanego telewizyjnego show. Król Julian (czyli przewodniczący samorządu szkolnego Przemysław Kucharek) z całego serca pragnął uszczęśliwić swoją córkę. Specjalnie dla niej sprowadził wielkie i różnorodne talenty. I tak publiczność mogła podziwiać freestyle, taniec japoński w wykonaniu uczennic z klasy 1a, chłopców z kl. 1d reprezentujących kraje afrykańskie, a także Elvisa Presleya z kl. 1d.

            Zaproszeni gimnazjaliści również mogli się zaprezentować i pokazać swój talent. Skorzystało z tej możliwości wielu młodszych kolegów. Usłyszeliśmy piękny śpiew i zobaczyliśmy taniec towarzyski, ale największe wrażenie wywarł pokaz jojo w wykonaniu dziewczyny z gimnazjum z Pieszyc. Pani dyrektor Grażyna Bajsarowicz i przewodniczący Rady Powiatu Dzierżoniowskiego wręczyli wszystkim uczestnikom nagrody. Jagoda Różycka w finale zaśpiewała piosenką "Happy".

            Świętowaniu jednak nie było końca. Wszyscy udali się do gabinetów w głównym budynku szkoły. Każda klasa pierwsza miała do przygotowania jeden z kontynentów, dzięki temu zaproszeni goście mogli podziwiać cztery bardzo różne od siebie światy. W gabinecie "europejskim"(klasa 1b), który cieszył się największym zainteresowaniem, koncertował zespół Abba. Do tego można było posilić się przekąskami z różnych krańców naszego kontynentu, m.in. bagietką z łososiem. Tuż obok – całkowicie inna kultura azjatycka. Oprócz egzotycznych potraw przygotowanych przez kl. 1a, poczuć można było woń z Kraju Kwiatu Kwitnącej Wiśni. Muzułmanki i Madagaskar to dwie charakterystyczne cechy dla kontynentu afrykańskiego kl. 1d. Nie zabrakło oczywiście daktyli. Klasa 1c prowadziła karnawał w Rio de Janeiro i zachęcała wszystkich do zabawy.

            Bo I LO potrafi się bawić, a nie tylko się uczyć.

            Dzień Wielokulturowy to w naszej szkole wielkie przedsięwzięcie: angażuje klasy, nauczycieli, a przede wszystkim naszą wspólną wyobraźnię o świecie, który jest dostępny w mediach w różnych kolorach polityczno-społecznych, a my dotykamy go w tym dniu poprzez zabawę.

            Młodzieży pomagały tym razem panie profesor: Marta Łancewicz, Marta Sasik, Ewa Ptak, Anna Szulc i Ilona Andrzejweska, a przy dekoracjach Marta Pajchrowska i Jadwiga Połcik.

            Marta Ligocka kl. 1d

            zdjęcia Monika Nagły kl. 1d

            Ola Rusiecka kl. 1c

            20

          • Koncert p. prof. Pazik!

          • 20 lutego odbył się niezapomniany koncert p. prof. Katarzyny Pazik – Kasprowicz, na który bilety można było wcześniej wylicytować podczas Wielkiej Orkiestry Świątecznej Pomocy.

                        Koncert odbył się po południu, w gabinecie historycznym. Stworzono wspaniały klimat. Pani profesor wykonała 9 piosenek z akompaniamentem zespołu grającego na żywo, w skład którego wchodzili uczniowie 1 LO. Śpiewała piosenki z repertuaru HEY-a, pozytywnie zaskakując przybyłych gości swym wyczuciem rytmu i barwą głosu. Przyznała, że po raz ostatni stała na scenie 18 lat temu; muszę przyznać, że mimo upływu lat sprostała zadaniu przed tak wymagającą publicznością, którą stanowiła w większości młodzież z naszego liceum.

                        Koncert nie obył się bez bisów i gromkich braw dla pani profesori wspaniałego zespołu. Wykonywane przez nich piosenki wprawiły słuchających w spokojny nastrój i z pewnością można było choć na chwilę zapomnieć o matematyce i skupić się na kulturze muzycznej.

            I odkryliśmy kolejny nauczycielski talent…

            Weronika Krystek, klasa 1a

            zdjęcia: E. Ptak

          • WIECZÓR TRZECH KRÓLI

          • O czym jest sztuka? O potędze Amora i jego nieuwadze, a może raczej – jego zabawie z miłością. Gdy do tego dodamy popularną w literaturze maskaradę, utrudniającą identyfikację bohaterów, mamy efekt w postaci idealnej komedii omyłek. Zupełnie usprawiedliwionych, zważywszy na czas, w którym akcja się rozgrywa. Kto jest kim? Nieważne. Siedzimy na widowni i słuchamy z uwagą języka dramatu klasycznego, a pułapki czyhają zewsząd: zrozumiałe skróty dokonane przez reżysera (Mateusz Łyżwa), metafora goniąca metaforę, styl wysoki – styl niski, anachronizmy i umowności w scenografii i kostiumach, partie śpiewane, mówione (co oczywiste), role ledwie muśnięte i przerysowane. Najlepsze są tandemy sceniczne, bo uchwycono z nich istotę duetów – kontrast postaci.

            Wsłuchiwałam się w reakcję widowni: koncentrację podczas dramatycznych spięć, śmiech tam, gdzie być powinien… Drobne potknięcia? Bez znaczenia. Było dokładnie tak, jak się państwu zdaje.

            Aktorzy

            Aleksandra Koprowska- kucharka Maria

            Aleksandra Koba- Wiola

            Weronika Krystek- Pianistka

            Aleksandra Nowowiejska- Oliwia

            Alicja Smolarz- Krawcowa

            Jan Chrzan- Sir Tobiasz

            Marcin Kirkiewicz- Ksiądz

            Karol Kłusek- Malwolio

            Marcel Kosko- Policjant

            Przemysław Kucharek- Książę Orsino

            Filip Kuriata- Sebastian

            Mateusz Łyżwa- Sir Andrzej

            Mateusz Żelazny- Antonio

            Sufler

            Emilia Świenc

            Pianino

            Krystyna Michalak

            Justyna Łyżwa (gościnnie)

            Agata Rychter

            Skrzypce

            Maciej Sinicki

            Gitara

            Konrad Ciąpała

            Scenografia

            Alicja Dymkowska

            Karolina Słobodzian

            (jwp)

            zdjęcia Monika Nagły kl. 1d

            14

          • Wielka Orkiestra Świątecznej Pomocy

          • 12 stycznia w sali gimnastycznej naszej szkoły odbyły się licytacje z okazji 23. finału Wielkiej Orkiestry Świątecznej Pomocy. W licytacjach brali udział zarówno uczniowie, jak i nauczyciele, proponując konkretne sumy za przedmioty wystawione na aukcję.

             

            Sprzedano między innymi kalendarz, notatnik zakupiony przez p. prof. Roszaka, bony do pizzerii. Jednak największym zainteresowaniem cieszyły się bilety na koncert p. prof. Katarzyny Pazik – Kasprowicz, który ma odbyć się po feriach w naszej szkole. Liczba miejsc była ograniczona i ostatecznie wylicytowano 40 biletów. Ich cena wywoławcza to 15 zł, jednak zgromadzeni na sali kupowali je nawet za 45 zł. Kolejną rzeczą, która wzbudziła zainteresowanie był bieg p. prof. Łukasik, prof. Grużlewskiej oraz prof. Smolarz, które podjęły się wyzwania i przebiegły ok. 80 dzwonków w zamian za ofiarowane pieniądze do puszki Wielkiej Orkiestry.

            Uczniowie wykupywali także płyty z nagraniami kolęd wykonywanych przez nauczycieli naszej szkoły, przywileje niepytania czy noc w szkole. Dzięki świetnej zabawie szkoła zebrała pokaźną sumę pieniędzy, która w całości zostanie przekazana na rzecz W O Ś P. Pieniądze zostaną wykorzystane na leczenie, zwłaszcza na zakup drogiego sprzętu do szpitali dziecięcych oraz dla seniorów.

            Nasza szkoła już po raz 23. brała udział w tym przedsięwzięciu a pani dyrektor zadeklarowała, że będziemy wspierać Orkiestrę do końca świata i jeden dzień dłużej.

            Weronika Krystek

          • I LO DLA PATRYCJI

          • 10 stycznia w Dzierżoniowskim Ośrodku Kultury odbył się koncert kolęd, pastorałek i piosenek świątecznych w wykonaniu młodzieży z naszego liceum. Został on zorganizowany dla naszej szkolnej koleżanki – Patrycji Nocuń, która potrzebuje funduszy na poważną operację.

            Na koncert przybyło wielu sponsorów, grono pedagogiczne a także rodziny i przyjaciele artystów i młodych muzyków. Po raz kolejny można było poczuć wyjątkowy klimat minionych świąt i rozpoczynającego się nowego roku. A to wszystko za sprawą pięknych piosenek, które przeniosły nas w mistyczno-magiczny świat… Elementem dekoracyjnym a także częścią scenografii był prószący śnieg, który delikatnie opadał na scenę w świetle reflektorów i lamp błyskowych.

            Najważniejsza osoba koncertu – Patrycja Nocuń zaśpiewała dwie piękne kolędy, poruszając niejedno serce. Na koniec podczas podziękowań i składania życzeń urodzinowych dla Partycji, zaśpiewała ona piosenkę zwieńczającą to wspaniałe wydarzenie – „Uciekaj moje serce”. Jej wykonanie wywołało uśmiech, ale także łzy wzruszenia u wielu przybyłych gości.

            Dzięki zaangażowaniu naszych wolontariuszy udało się zebrać 3840 zł. Cała suma zostanie przekazana Patrycji na operację i leczenie słuchu. Trzymamy kciuki za udany przebieg zabiegu i zdrowie!

            Weronika Krystek

            44

          • JEDYNE TAKIE ŚWIĘTA…

          • W dniach 17-18 grudnia w naszej szkole odbył się przedświąteczny maraton. Głównym bohaterem były zorganizowane przez klasę 1d i panią prof. Ilonę Andrzejewską jasełka. Przedstawienie rozpoczynał film, który pokazywał, jak szkoła przygotowuje się do świąt Bożego Narodzenia. Po jego projekcji obejrzeliśmy krótką inscenizację wydarzeń sprzed ponad dwóch tysięcy lat. Pani dyrektor Grażyna Bajsarowicz razem z przewodniczącym samorządu uczniowskiego Przemysławem Kucharkiem złożyli życzenia wszystkim obecnym na sali. Całe widowisko zakończył występ wokalistów: Emilii Hamerlik, Karoliny Łopuch, Weroniki Krystek, Jagody Różyckiej, Konrada Ciąpały i Piotra Milewskiego, którzy będą szkołę reprezentować na Koncercie Kolęd w Dzierżoniowskim Ośrodku Kultury już jutro.

            Na „Jedyne takie święta” zostali zaproszeni uczniowie gimnazjów z Bielawy i Dzierżoniowa. Mieli oni także okazję zwiedzić szkołę i uczestniczyć w różnego rodzaju zajęciach, np. grach logicznych, wybuchowych doświadczeniach chemicznych, pracy z mikroskopem, ratownictwie medycznym i podróży dookoła świata… No i nie mogło się się obyć bez wigilijnego poczęstunku, jak nakazuje polska i – nasza gościnność.

            Wesołych Świąt!

            Marta Ligocka kl. 1d

            fot. Monika Nagły kl. 1d

            22

          • HEJ, KOLĘDA, KOLĘDA!

          • 16 grudnia 2014 r. uczniowie z klasy 1d wraz z wychowawcami: prof. Jadwigą Połcik i panią Ewą Chylińską odwiedzili Specjalistyczny Zespół Opieki Zdrowotnej Chorób Płuc i Gruźlicy w Rościszowie. Klasa przedstawiła jasełka, a potem zaczęło się kolędowanie. Podopieczni hospicjum z uśmiechem przyjęli życzenia i włączyli się do śpiewania. Wszystkim pacjentom zostały wręczone aniołki (wykonane przez panią M. Pajchrowską. Za co bardzo dziękujemy!) i choineczki (robione przez uczniów naszej szkoły na lekcjach WOK-u pod okiem pani J. Połcik). Na ręce szpitala przekazano kartki z życzeniami. Na koniec klasa udała się na spotkanie z osobami z oddziału paliatywnego. Były to bardzo wzruszające i niezapomniane chwile. Zrozumieliśmy, jak bardzo są dla nich ważne dobre słowa. Nie mogli uwierzyć, że specjalnie dla nich zostało przygotowane to przedstawienie. Jedna z pacjentek powiedziała, że wizyta młodzieży była dla niej powiewem młodości i świeżości. Podopieczni hospicjum, choć sami chorzy, życzyli nam dużo zdrowia na nadchodzący rok.

            Czy zaświeciliśmy światełko nadziei w sercach naszych szczególnych gospodarzy? Mamy nadzieję, że tak…

            Marta Ligocka kl. 1d

            19

          • BOŻONARODZENIOWY JARMARK

          • 8 i 9 grudnia w naszej szkole odbył się Jarmark Bożonarodzeniowy. Uczniowie z klas I, II i III upiekli różnego rodzaju babeczki i ciastka, od tych z czekoladą, po kremowo-owocowe. Pieniądze z ich sprzedaży trafią do dzieci z domu dziecka w Nairobi (Kenia). Chętnych na wspaniałe i pyszne wypieki oczywiście nie brakowało. W ciągu przerw ustawiały się ogromne kolejki. Niektórych uczniów i nauczycieli można było zobaczyć kilka razy w ciągu dnia, a nawet kilka razy w ciągu jednej przerwy! Za stołami z muffinkami stały uczennice klasy 1c – Aleksandra Rusiecka i Jagoda Różycka oraz Żaneta Kwiatek z klasy 2a, które służyły pomocą w trudnym wyborze odpowiedniej babeczki. Nie brakowało również promocji. Między czwartą a piątą oraz piątą a szóstą lekcją ceny babeczek spadały i każdy z wypieków kosztował jedynie 1 zł. Pieczę nad Jarmarkiem sprawowała s. Danuta. Jagoda Różycka kl.1c

            3

          • PROJEKT EDUKACYJNY „ŻYDOWSKI DOLNY ŚLĄSK”

          • Uczniowie naszej szkoły wzięli udział w drugiej części międzynarodowego projektu edukacyjnego „Żydowski Dolny Śląsk”, skierowanego do uczniów z krajów połączonych niełatwą historią: Polski, Ukrainy i Niemiec. Był on realizowany w Krzyżowej wraz z Fundacją Krzyżowa dla Porozumienia Europejskiego, Fundacją EVZ – Pamięć Odpowiedzialność Przyszłość oraz Polsko-Niemiecką Współpracą Młodzieży. Zajęciom warsztatowych nad tematami tożsamości, dyskryminacji, wykluczenia i migracji towarzyszyły wyjazdy studyjne, dzięki którym została przybliżona kultura materialna i przeszłość Dolnego Śląska. Podczas realizacji drugiego etapu przedsięwzięcia uczestnicy pojechali do wrocławskiej Dzielnicy Wzajemnego Szacunku, gdzie symbolicznie przeszli przez miejsca i czas związane z dziejami Żydów wrocławskich. Ważnym elementem zagłębiania się w przestrzeń dzielnicy było przejście ulica Włodkowica (dawniej Wallstrasse), która stanowiła centrum przedwojennego życia żydowskiego. Zwiedzili też Synagogę Pod Białym Bocianem, w której uczestnicy warsztatów spotkali się z Jerzym Kichlerem, działaczem społeczności żydowskiej. Odkrył on przed słuchaczami przeszłość społeczności żydowskiej, począwszy od średniowiecza, a na współczesności kończąc. Zebrani ze skupieniem i zainteresowaniem słuchali także opowieści dotyczącej powstania idei Dzielnicy Wzajemnego Szacunku.

            Młodzież biorąca udział w warsztatach miała wiele pytań, dotyczących zarówno przeszłości, jak i współczesności społeczności żydowskiej we Wrocławiu. Całe spotkanie, zarówno relacja prowadzącego, jak i pytania młodych ludzi, zostało utrwalone cyfrowo i wzbogaci blog tworzony w ramach projektu. Kolejnym miejscem, przy którym zatrzymała się grupa była rzeźba dziewczyny, wokół której rozmieszczono cztery ławki i symbole czterech wyznań, co uosabia ideę Dzielnicy Wzajemnego Szacunku. Stanowiło to piękne uzupełnienie tematyki, nad którą pracowali uczniowie podczas warsztatów. Kolejnych śladów przeszłości związanej nie tylko z historią społeczności żydowskiej uczestnicy szukali na wrocławskim Rynku, będącego jednym z większych w Polsce. Tam usłyszeli między innymi o Pomarańczowej Alternatywie, ruchu happeningowym tworzonym przez młodych ludzi w latach 80. XX wieku, który zakładał pokojowe i prześmiewcze wyrażanie sprzeciwu wobec sytuacji panującej w ówczesnej Polsce. W dzisiejszym, coraz bardziej radykalizującym się świecie, stanowi to ciekawy przykład możliwości zmieniania rzeczywistości. Całość wyjazdu studyjnego zamknął „Jarmark Adwentowy” na wrocławskim Rynku, który nawiązuje do kultury niemieckiej i stanowi przykład przenikania się kultur i możliwości zgodnego współistnienia. Przez kolejne dni młodzież zajęła się dokumentowaniem spotkania z przeszłością i teraźniejszością Wrocławia w kontekście żydowskim, wymieniając się wrażeniami i lepiej rozumiejąc ideę projektu, w którym wzięła udział. Młodzi uczestnicy zwiedzili też wystawę „Odwaga i pojednanie”, która został przygotowana specjalnie na obchody rocznicowe upamiętniające Mszę Pojednania, która miała miejsce w 1989 roku. Wówczas uczestniczyli w niej premier Polski Tadeusz Mazowiecki i kanclerz Niemiec Helmut Kohl.

            Wspólna praca nad blogiem (http://blog.krzyzowa.org.pl/), filmem i pocztówkami, które będą dokumentowały spotkanie zbliżyła młodych ludzi, uświadamiając im, iż więcej nas łączy niż dzieli. 

          • TYDZIEŃ REGIONALNY W NASZEJ SZKOLE

          • W dniach 24-28 listopada trwał Tydzień Regionalny. W tym czasie uczniowie zwiedzili między innymi Oczyszczalnię Ścieków w Dzierżoniowie, gdzie dowiedzieli się, w jaki sposób uzdatnia się wodę do picia na terenie powiatu dzierżoniowskiego. Jedna z klas była także w Urzędzie Miasta, gdzie poznała np. procedury wyrabiania ważnych dokumentów, takich jak dowód osobisty.28.11 w piątek odbył się konkurs na najlepszą klasową prezentację o kulturze Aborygenów. Rywalizacja była niezwykle zacięta. Zwyciężyły: – klasa 1d, która przygotowała program telewizyjny, a dokładniej – serwis informacyjny, dzięki któremu mogliśmy zobaczyć, jak Aborygeni poradziliby sobie w naszym kraju, oraz program "Boso przez Świat", w którym Filip Kuriata wcielił się w Wojciecha Cejrowskiego i pokazał nam, jak wygląda tradycyjna wioska aborygeńska,– oraz klasa 1c, która przygotowała inną wersję programu "Boso przez Świat", prowadzoną przez… żonę Wojciecha Cejrowskiego! Uwagę zwrócił tradycyjny taniec wykonany przez klasę,– drugie miejsce zajęła klasa 1b, która zaprosiła całą wioskę aborygenów przed kamery. Rdzenni mieszkańcy Antypodów wspólnie z Robertem Makłowiczem i reporterką telewizji polskiej nakręcili materiał o wierzeniach, kulturze, ale przede wszystkim o kuchni.– trzecie miejsce zajęła klasa 1a, która wykonała piosenkę i pokazała, jak wyglądają tradycyjne rytuały Aborygenów.Na 5 i 6 godzinie lekcyjnej odbyła się prelekcja pana B. Grabowskiego. Opowiedział on o swojej podróży do Australii. Pokazał eksponaty – rozmaite muszle, koralowce. Każdy mógł je zobaczyć i dotknąć. Podróżnik przywiózł ze sobą masę zdjęć – nie tylko krajobrazów, ale także ludzi zamieszkujących Australię.Dziękujemy pani profesor Jadwidze Połcik za organizację i czuwanie nad sprawnym przebiegiem imprezy. Całe święto okazało się udanym przedsięwzięciem i mamy nadzieję, że przyszłym roku zobaczymy kolejną edycję, kto wie, może jeszcze ciekawszą…

            Stanisław Terakowski klasa 1b

            2

          • Byliśmy na "Weselu Figara"

          • Piękne listopadowe popołudnie, czwartek, trzynastego. Jedziemy do Opery Wrocławskiej. Gatunkowo spektakl będzie i „wysoki”, i synkretyczny, więc także grupa stająca do pojedynku z KULTURĄ okazuje się wieloklasowa: IIa, IIIb, I b… i przedstawiciele innych klas. Dla porządku przypominamy, że opera wywodzi się z renesansowych włoskich maskarad karnawałowych. Trudno się więc dziwić, że na jednej z lekcji polskiego prowadzono potem dochodzenie na temat skomplikowanych perypetii bohaterów spektaklu i mitologicznych oraz literackich archetypów postaci, zwłaszcza że libretto oparte zostało na znakomitej XVIII-wiecznej sztuce Pierre'a Beaumarchais'go z 1784 roku…

            Maciek Czajczyński, który obejrzał wrocławskie widowisko, komentuje je tak:

            – Wspaniały operowy szlagier Amadeusza Mozarta „Wesele Figara” wyreżyserował Marek Weiss, pod kierownictwem muzycznym Francesco Bottigliero. Scenografia była dziełem Małgorzaty Słoniowskiej, przygotowaniem chóru zajęła się Małgorzata Orawska. „Wesele Figara” trzeba zobaczyć z kilku powodów. Po pierwsze dlatego, że jest to świetna rzecz. Po drugie, nie znać opery granej od 1 maja 1786 roku nieustannie na całym świecie, to tak naprawdę popisać się nie lada ignorancją; już sama ciekawość popychać nas powinna do obejrzenia widowiska i posłuchania cudownej muzyki. Choć nie każdego fascynuje opera, to jej   n a j w i ę k s z e   dzieło znać powinniśmy, w końcu nie bez powodu grane jest od ponad 200 lat. Korowód kolorowych strojów, w tym bajecznych sukien bohaterek, przyprawia o zawrót głowy. Dekoracja i kostiumy epoki, już tak odległej sprawiają, że spektakl staje się bajką o księżniczkach i ich perypetiach miłosnych. Akcja opery obejmuje jeden dzień z życia mieszkańców pałacu Hrabiego i Hrabiny Almaviva. Historia opowiada o zabiegach Hrabiego o względy pokojówki jego żony – Zuzanny. Byłby bliski osiągnięcia zamierzonego celu, gdyby nie spryt obu pań i przebiegłość narzeczonego Zuzanny – samego Figara.

            Zadziwiające, że dzieło to ma lepiej przeprowadzoną akcję niż niejedna współczesna komedia romantyczna. Niespodziewane wydarzenia, problemy bohaterów, nim uda im się dotrwać do szczęśliwego rozwiązania intrygi, naprawdę zaskakują.

            Wspaniała muzyka pomogła mi „wejść” w tę historię, a wspaniała gra artystów tylko poprawiła estetyczne doznania. Można było się wczuć w życie dworskie XVIII wieku… Polecam i zachęcam do obejrzenia tego wspaniałego spektaklu i posłuchania muzyki genialnego Mozarta.

          • MOSKWA, KASATKINA I… PУССКИЙ ЯЗЫК

          • W dniach 20 -27 października w ramach podnoszenia kwalifikacji nauczycieli odbyły się w Moskwie (Rosja) kursy językowe dla obcokrajowców. Wzięły w nich udział panie dyr. Grażyna Bajsarowicz i mgr Anna Grużlewska. Tematyka i forma zajęć była różnorodna, m.in.:  wykłady o kondycji współczesnego języka rosyjskiego i obrazie Moskwy w dziełach M. Bułhakowa, zwiedzanie muzeum Lwa Tołstoja, naturalnie Galerii Tretiakowskiej i Kremla, spektakle teatralne, udział w promocji książki o pierwszej wojnie światowej i w zajęciach szkoły podstawowej oraz prawosławnej szkółki niedzielnej czy zwiedzanie Moskwy.

            – Wśród zdarzeń tego magicznego tygodnia wyróżniam dwa – mówi pani dyrektor Grażyna Bajsarowicz – wizytę w szkółce niedzielnej i wizytę w mieszkaniu znanej przed laty rosyjskiej aktorki, odtwórczyni głównej roli w filmie „Zapamiętaj imię swoje” Ludmiły Kasatkiny. W tym pierwszym przypadku zdumiała mnie wszechstronność edukacji: wiedza o rosyjskich obyczajach, przygotowywanie spektakli, nauka śpiewu i tańca ludowego, historia kościoła prawosławnego, wiedza z Biblii, a także nauka języka staro-cerkiewno-słowiańskiego.

            – A Kasatkina? – pyta retorycznie pani dyrektor. – Starsza dama, z serdecznością witająca gości z Polski w swoim domu, uradowana naszą znajomością kinematografii radzieckiej (zrozumiałą w Polsce przedtransformacyjnej) i wzruszona moim wzruszeniem, gdy mówiłam o jej popisowej roli we wspomnianym obrazie filmowym. Atmosferą jej dom przypominał senny klimat wnętrz z dramatów Czechowa. Reżyser spektaklu „ПОПУТЧИКИ” grał na gitarze i śpiewał przepiękne i niezapomniane ballady Bułata Okudżawy. Ludmiła Kasatkina jest duchem opiekuńczym jednego z moskiewskich teatrów; za swoją misję uważa upowszechnianie wśród dzieci i młodzieży piękna języka ojczystego i krainy baśni. W prowadzonym przez nią i jej syna teatrze (Московский детский музыкальный театр «ЭКСПРОМТ») obejrzałyśmy spektakle „Давным-Давно” oraz” „ПОПУТЧИКИ”.

            No cóż, Прощай, Москва! Z Puszkinem, Aleksandrem II, Kremlem i cerkiewnymi kopułami. Język żywy naprawdę jest życiem…