Aktualności

http://ddz.doba.pl/artykul/comenius-w-i-liceum-ogolnoksztalcacym-/3503/15 

27 lutego 2015 r. w naszej szkole odbył się IX Dzień Wielokulturowy. Przedstawienie, które odbyło się w sali gimnastycznej szkoły, zgromadziło wielu gości z powiatu dzierżoniowskiego, uczniów z gimnazjów i innych liceów. Miało ono charakter znanego telewizyjnego show. Król Julian (czyli przewodniczący samorządu szkolnego Przemysław Kucharek) z całego serca pragnął uszczęśliwić swoją córkę. Specjalnie dla niej sprowadził wielkie i różnorodne talenty. I tak publiczność mogła podziwiać freestyle, taniec japoński w wykonaniu uczennic z klasy 1a, chłopców z kl. 1d reprezentujących kraje afrykańskie, a także Elvisa Presleya z kl. 1d.

Zaproszeni gimnazjaliści również mogli się zaprezentować i pokazać swój talent. Skorzystało z tej możliwości wielu młodszych kolegów. Usłyszeliśmy piękny śpiew i zobaczyliśmy taniec towarzyski, ale największe wrażenie wywarł pokaz jojo w wykonaniu dziewczyny z gimnazjum z Pieszyc. Pani dyrektor Grażyna Bajsarowicz i przewodniczący Rady Powiatu Dzierżoniowskiego wręczyli wszystkim uczestnikom nagrody. Jagoda Różycka w finale zaśpiewała piosenką "Happy".

Świętowaniu jednak nie było końca. Wszyscy udali się do gabinetów w głównym budynku szkoły. Każda klasa pierwsza miała do przygotowania jeden z kontynentów, dzięki temu zaproszeni goście mogli podziwiać cztery bardzo różne od siebie światy. W gabinecie "europejskim"(klasa 1b), który cieszył się największym zainteresowaniem, koncertował zespół Abba. Do tego można było posilić się przekąskami z różnych krańców naszego kontynentu, m.in. bagietką z łososiem. Tuż obok – całkowicie inna kultura azjatycka. Oprócz egzotycznych potraw przygotowanych przez kl. 1a, poczuć można było woń z Kraju Kwiatu Kwitnącej Wiśni. Muzułmanki i Madagaskar to dwie charakterystyczne cechy dla kontynentu afrykańskiego kl. 1d. Nie zabrakło oczywiście daktyli. Klasa 1c prowadziła karnawał w Rio de Janeiro i zachęcała wszystkich do zabawy.

Bo I LO potrafi się bawić, a nie tylko się uczyć.

Dzień Wielokulturowy to w naszej szkole wielkie przedsięwzięcie: angażuje klasy, nauczycieli, a przede wszystkim naszą wspólną wyobraźnię o świecie, który jest dostępny w mediach w różnych kolorach polityczno-społecznych, a my dotykamy go w tym dniu poprzez zabawę.

Młodzieży pomagały tym razem panie profesor: Marta Łancewicz, Marta Sasik, Ewa Ptak, Anna Szulc i Ilona Andrzejweska, a przy dekoracjach Marta Pajchrowska i Jadwiga Połcik.

Marta Ligocka kl. 1d

zdjęcia Monika Nagły kl. 1d

Ola Rusiecka kl. 1c

20 lutego odbył się niezapomniany koncert p. prof. Katarzyny Pazik – Kasprowicz, na który bilety można było wcześniej wylicytować podczas Wielkiej Orkiestry Świątecznej Pomocy.

            Koncert odbył się po południu, w gabinecie historycznym. Stworzono wspaniały klimat. Pani profesor wykonała 9 piosenek z akompaniamentem zespołu grającego na żywo, w skład którego wchodzili uczniowie 1 LO. Śpiewała piosenki z repertuaru HEY-a, pozytywnie zaskakując przybyłych gości swym wyczuciem rytmu i barwą głosu. Przyznała, że po raz ostatni stała na scenie 18 lat temu; muszę przyznać, że mimo upływu lat sprostała zadaniu przed tak wymagającą publicznością, którą stanowiła w większości młodzież z naszego liceum.

            Koncert nie obył się bez bisów i gromkich braw dla pani profesori wspaniałego zespołu. Wykonywane przez nich piosenki wprawiły słuchających w spokojny nastrój i z pewnością można było choć na chwilę zapomnieć o matematyce i skupić się na kulturze muzycznej.

I odkryliśmy kolejny nauczycielski talent…

Weronika Krystek, klasa 1a

zdjęcia: E. Ptak

O czym jest sztuka? O potędze Amora i jego nieuwadze, a może raczej – jego zabawie z miłością. Gdy do tego dodamy popularną w literaturze maskaradę, utrudniającą identyfikację bohaterów, mamy efekt w postaci idealnej komedii omyłek. Zupełnie usprawiedliwionych, zważywszy na czas, w którym akcja się rozgrywa. Kto jest kim? Nieważne. Siedzimy na widowni i słuchamy z uwagą języka dramatu klasycznego, a pułapki czyhają zewsząd: zrozumiałe skróty dokonane przez reżysera (Mateusz Łyżwa), metafora goniąca metaforę, styl wysoki – styl niski, anachronizmy i umowności w scenografii i kostiumach, partie śpiewane, mówione (co oczywiste), role ledwie muśnięte i przerysowane. Najlepsze są tandemy sceniczne, bo uchwycono z nich istotę duetów – kontrast postaci.

Wsłuchiwałam się w reakcję widowni: koncentrację podczas dramatycznych spięć, śmiech tam, gdzie być powinien… Drobne potknięcia? Bez znaczenia. Było dokładnie tak, jak się państwu zdaje.

Aktorzy

Aleksandra Koprowska- kucharka Maria

Aleksandra Koba- Wiola

Weronika Krystek- Pianistka

Aleksandra Nowowiejska- Oliwia

Alicja Smolarz- Krawcowa

Jan Chrzan- Sir Tobiasz

Marcin Kirkiewicz- Ksiądz

Karol Kłusek- Malwolio

Marcel Kosko- Policjant

Przemysław Kucharek- Książę Orsino

Filip Kuriata- Sebastian

Mateusz Łyżwa- Sir Andrzej

Mateusz Żelazny- Antonio

Sufler

Emilia Świenc

Pianino

Krystyna Michalak

Justyna Łyżwa (gościnnie)

Agata Rychter

Skrzypce

Maciej Sinicki

Gitara

Konrad Ciąpała

Scenografia

Alicja Dymkowska

Karolina Słobodzian

(jwp)

zdjęcia Monika Nagły kl. 1d

12 stycznia w sali gimnastycznej naszej szkoły odbyły się licytacje z okazji 23. finału Wielkiej Orkiestry Świątecznej Pomocy. W licytacjach brali udział zarówno uczniowie, jak i nauczyciele, proponując konkretne sumy za przedmioty wystawione na aukcję.

 

Sprzedano między innymi kalendarz, notatnik zakupiony przez p. prof. Roszaka, bony do pizzerii. Jednak największym zainteresowaniem cieszyły się bilety na koncert p. prof. Katarzyny Pazik – Kasprowicz, który ma odbyć się po feriach w naszej szkole. Liczba miejsc była ograniczona i ostatecznie wylicytowano 40 biletów. Ich cena wywoławcza to 15 zł, jednak zgromadzeni na sali kupowali je nawet za 45 zł. Kolejną rzeczą, która wzbudziła zainteresowanie był bieg p. prof. Łukasik, prof. Grużlewskiej oraz prof. Smolarz, które podjęły się wyzwania i przebiegły ok. 80 dzwonków w zamian za ofiarowane pieniądze do puszki Wielkiej Orkiestry.

Uczniowie wykupywali także płyty z nagraniami kolęd wykonywanych przez nauczycieli naszej szkoły, przywileje niepytania czy noc w szkole. Dzięki świetnej zabawie szkoła zebrała pokaźną sumę pieniędzy, która w całości zostanie przekazana na rzecz W O Ś P. Pieniądze zostaną wykorzystane na leczenie, zwłaszcza na zakup drogiego sprzętu do szpitali dziecięcych oraz dla seniorów.

Nasza szkoła już po raz 23. brała udział w tym przedsięwzięciu a pani dyrektor zadeklarowała, że będziemy wspierać Orkiestrę do końca świata i jeden dzień dłużej.

Weronika Krystek

10 stycznia w Dzierżoniowskim Ośrodku Kultury odbył się koncert kolęd, pastorałek i piosenek świątecznych w wykonaniu młodzieży z naszego liceum. Został on zorganizowany dla naszej szkolnej koleżanki – Patrycji Nocuń, która potrzebuje funduszy na poważną operację.

Na koncert przybyło wielu sponsorów, grono pedagogiczne a także rodziny i przyjaciele artystów i młodych muzyków. Po raz kolejny można było poczuć wyjątkowy klimat minionych świąt i rozpoczynającego się nowego roku. A to wszystko za sprawą pięknych piosenek, które przeniosły nas w mistyczno-magiczny świat… Elementem dekoracyjnym a także częścią scenografii był prószący śnieg, który delikatnie opadał na scenę w świetle reflektorów i lamp błyskowych.

Najważniejsza osoba koncertu – Patrycja Nocuń zaśpiewała dwie piękne kolędy, poruszając niejedno serce. Na koniec podczas podziękowań i składania życzeń urodzinowych dla Partycji, zaśpiewała ona piosenkę zwieńczającą to wspaniałe wydarzenie – „Uciekaj moje serce”. Jej wykonanie wywołało uśmiech, ale także łzy wzruszenia u wielu przybyłych gości.

Dzięki zaangażowaniu naszych wolontariuszy udało się zebrać 3840 zł. Cała suma zostanie przekazana Patrycji na operację i leczenie słuchu. Trzymamy kciuki za udany przebieg zabiegu i zdrowie!

Weronika Krystek

W dniach 17-18 grudnia w naszej szkole odbył się przedświąteczny maraton. Głównym bohaterem były zorganizowane przez klasę 1d i panią prof. Ilonę Andrzejewską jasełka. Przedstawienie rozpoczynał film, który pokazywał, jak szkoła przygotowuje się do świąt Bożego Narodzenia. Po jego projekcji obejrzeliśmy krótką inscenizację wydarzeń sprzed ponad dwóch tysięcy lat. Pani dyrektor Grażyna Bajsarowicz razem z przewodniczącym samorządu uczniowskiego Przemysławem Kucharkiem złożyli życzenia wszystkim obecnym na sali. Całe widowisko zakończył występ wokalistów: Emilii Hamerlik, Karoliny Łopuch, Weroniki Krystek, Jagody Różyckiej, Konrada Ciąpały i Piotra Milewskiego, którzy będą szkołę reprezentować na Koncercie Kolęd w Dzierżoniowskim Ośrodku Kultury już jutro.

Na „Jedyne takie święta” zostali zaproszeni uczniowie gimnazjów z Bielawy i Dzierżoniowa. Mieli oni także okazję zwiedzić szkołę i uczestniczyć w różnego rodzaju zajęciach, np. grach logicznych, wybuchowych doświadczeniach chemicznych, pracy z mikroskopem, ratownictwie medycznym i podróży dookoła świata… No i nie mogło się się obyć bez wigilijnego poczęstunku, jak nakazuje polska i – nasza gościnność.

Wesołych Świąt!

Marta Ligocka kl. 1d

fot. Monika Nagły kl. 1d

16 grudnia 2014 r. uczniowie z klasy 1d wraz z wychowawcami: prof. Jadwigą Połcik i panią Ewą Chylińską odwiedzili Specjalistyczny Zespół Opieki Zdrowotnej Chorób Płuc i Gruźlicy w Rościszowie. Klasa przedstawiła jasełka, a potem zaczęło się kolędowanie. Podopieczni hospicjum z uśmiechem przyjęli życzenia i włączyli się do śpiewania. Wszystkim pacjentom zostały wręczone aniołki (wykonane przez panią M. Pajchrowską. Za co bardzo dziękujemy!) i choineczki (robione przez uczniów naszej szkoły na lekcjach WOK-u pod okiem pani J. Połcik). Na ręce szpitala przekazano kartki z życzeniami. Na koniec klasa udała się na spotkanie z osobami z oddziału paliatywnego. Były to bardzo wzruszające i niezapomniane chwile. Zrozumieliśmy, jak bardzo są dla nich ważne dobre słowa. Nie mogli uwierzyć, że specjalnie dla nich zostało przygotowane to przedstawienie. Jedna z pacjentek powiedziała, że wizyta młodzieży była dla niej powiewem młodości i świeżości. Podopieczni hospicjum, choć sami chorzy, życzyli nam dużo zdrowia na nadchodzący rok.

Czy zaświeciliśmy światełko nadziei w sercach naszych szczególnych gospodarzy? Mamy nadzieję, że tak…

Marta Ligocka kl. 1d

8 i 9 grudnia w naszej szkole odbył się Jarmark Bożonarodzeniowy. Uczniowie z klas I, II i III upiekli różnego rodzaju babeczki i ciastka, od tych z czekoladą, po kremowo-owocowe. Pieniądze z ich sprzedaży trafią do dzieci z domu dziecka w Nairobi (Kenia). Chętnych na wspaniałe i pyszne wypieki oczywiście nie brakowało. W ciągu przerw ustawiały się ogromne kolejki. Niektórych uczniów i nauczycieli można było zobaczyć kilka razy w ciągu dnia, a nawet kilka razy w ciągu jednej przerwy! Za stołami z muffinkami stały uczennice klasy 1c – Aleksandra Rusiecka i Jagoda Różycka oraz Żaneta Kwiatek z klasy 2a, które służyły pomocą w trudnym wyborze odpowiedniej babeczki. Nie brakowało również promocji. Między czwartą a piątą oraz piątą a szóstą lekcją ceny babeczek spadały i każdy z wypieków kosztował jedynie 1 zł. Pieczę nad Jarmarkiem sprawowała s. Danuta. Jagoda Różycka kl.1c

Uczniowie naszej szkoły wzięli udział w drugiej części międzynarodowego projektu edukacyjnego „Żydowski Dolny Śląsk”, skierowanego do uczniów z krajów połączonych niełatwą historią: Polski, Ukrainy i Niemiec. Był on realizowany w Krzyżowej wraz z Fundacją Krzyżowa dla Porozumienia Europejskiego, Fundacją EVZ – Pamięć Odpowiedzialność Przyszłość oraz Polsko-Niemiecką Współpracą Młodzieży. Zajęciom warsztatowych nad tematami tożsamości, dyskryminacji, wykluczenia i migracji towarzyszyły wyjazdy studyjne, dzięki którym została przybliżona kultura materialna i przeszłość Dolnego Śląska. Podczas realizacji drugiego etapu przedsięwzięcia uczestnicy pojechali do wrocławskiej Dzielnicy Wzajemnego Szacunku, gdzie symbolicznie przeszli przez miejsca i czas związane z dziejami Żydów wrocławskich. Ważnym elementem zagłębiania się w przestrzeń dzielnicy było przejście ulica Włodkowica (dawniej Wallstrasse), która stanowiła centrum przedwojennego życia żydowskiego. Zwiedzili też Synagogę Pod Białym Bocianem, w której uczestnicy warsztatów spotkali się z Jerzym Kichlerem, działaczem społeczności żydowskiej. Odkrył on przed słuchaczami przeszłość społeczności żydowskiej, począwszy od średniowiecza, a na współczesności kończąc. Zebrani ze skupieniem i zainteresowaniem słuchali także opowieści dotyczącej powstania idei Dzielnicy Wzajemnego Szacunku.

Młodzież biorąca udział w warsztatach miała wiele pytań, dotyczących zarówno przeszłości, jak i współczesności społeczności żydowskiej we Wrocławiu. Całe spotkanie, zarówno relacja prowadzącego, jak i pytania młodych ludzi, zostało utrwalone cyfrowo i wzbogaci blog tworzony w ramach projektu. Kolejnym miejscem, przy którym zatrzymała się grupa była rzeźba dziewczyny, wokół której rozmieszczono cztery ławki i symbole czterech wyznań, co uosabia ideę Dzielnicy Wzajemnego Szacunku. Stanowiło to piękne uzupełnienie tematyki, nad którą pracowali uczniowie podczas warsztatów. Kolejnych śladów przeszłości związanej nie tylko z historią społeczności żydowskiej uczestnicy szukali na wrocławskim Rynku, będącego jednym z większych w Polsce. Tam usłyszeli między innymi o Pomarańczowej Alternatywie, ruchu happeningowym tworzonym przez młodych ludzi w latach 80. XX wieku, który zakładał pokojowe i prześmiewcze wyrażanie sprzeciwu wobec sytuacji panującej w ówczesnej Polsce. W dzisiejszym, coraz bardziej radykalizującym się świecie, stanowi to ciekawy przykład możliwości zmieniania rzeczywistości. Całość wyjazdu studyjnego zamknął „Jarmark Adwentowy” na wrocławskim Rynku, który nawiązuje do kultury niemieckiej i stanowi przykład przenikania się kultur i możliwości zgodnego współistnienia. Przez kolejne dni młodzież zajęła się dokumentowaniem spotkania z przeszłością i teraźniejszością Wrocławia w kontekście żydowskim, wymieniając się wrażeniami i lepiej rozumiejąc ideę projektu, w którym wzięła udział. Młodzi uczestnicy zwiedzili też wystawę „Odwaga i pojednanie”, która został przygotowana specjalnie na obchody rocznicowe upamiętniające Mszę Pojednania, która miała miejsce w 1989 roku. Wówczas uczestniczyli w niej premier Polski Tadeusz Mazowiecki i kanclerz Niemiec Helmut Kohl.

Wspólna praca nad blogiem (http://blog.krzyzowa.org.pl/), filmem i pocztówkami, które będą dokumentowały spotkanie zbliżyła młodych ludzi, uświadamiając im, iż więcej nas łączy niż dzieli. 

W dniach 24-28 listopada trwał Tydzień Regionalny. W tym czasie uczniowie zwiedzili między innymi Oczyszczalnię Ścieków w Dzierżoniowie, gdzie dowiedzieli się, w jaki sposób uzdatnia się wodę do picia na terenie powiatu dzierżoniowskiego. Jedna z klas była także w Urzędzie Miasta, gdzie poznała np. procedury wyrabiania ważnych dokumentów, takich jak dowód osobisty.28.11 w piątek odbył się konkurs na najlepszą klasową prezentację o kulturze Aborygenów. Rywalizacja była niezwykle zacięta. Zwyciężyły: – klasa 1d, która przygotowała program telewizyjny, a dokładniej – serwis informacyjny, dzięki któremu mogliśmy zobaczyć, jak Aborygeni poradziliby sobie w naszym kraju, oraz program "Boso przez Świat", w którym Filip Kuriata wcielił się w Wojciecha Cejrowskiego i pokazał nam, jak wygląda tradycyjna wioska aborygeńska,– oraz klasa 1c, która przygotowała inną wersję programu "Boso przez Świat", prowadzoną przez… żonę Wojciecha Cejrowskiego! Uwagę zwrócił tradycyjny taniec wykonany przez klasę,– drugie miejsce zajęła klasa 1b, która zaprosiła całą wioskę aborygenów przed kamery. Rdzenni mieszkańcy Antypodów wspólnie z Robertem Makłowiczem i reporterką telewizji polskiej nakręcili materiał o wierzeniach, kulturze, ale przede wszystkim o kuchni.– trzecie miejsce zajęła klasa 1a, która wykonała piosenkę i pokazała, jak wyglądają tradycyjne rytuały Aborygenów.Na 5 i 6 godzinie lekcyjnej odbyła się prelekcja pana B. Grabowskiego. Opowiedział on o swojej podróży do Australii. Pokazał eksponaty – rozmaite muszle, koralowce. Każdy mógł je zobaczyć i dotknąć. Podróżnik przywiózł ze sobą masę zdjęć – nie tylko krajobrazów, ale także ludzi zamieszkujących Australię.Dziękujemy pani profesor Jadwidze Połcik za organizację i czuwanie nad sprawnym przebiegiem imprezy. Całe święto okazało się udanym przedsięwzięciem i mamy nadzieję, że przyszłym roku zobaczymy kolejną edycję, kto wie, może jeszcze ciekawszą…

Stanisław Terakowski klasa 1b

Piękne listopadowe popołudnie, czwartek, trzynastego. Jedziemy do Opery Wrocławskiej. Gatunkowo spektakl będzie i „wysoki”, i synkretyczny, więc także grupa stająca do pojedynku z KULTURĄ okazuje się wieloklasowa: IIa, IIIb, I b… i przedstawiciele innych klas. Dla porządku przypominamy, że opera wywodzi się z renesansowych włoskich maskarad karnawałowych. Trudno się więc dziwić, że na jednej z lekcji polskiego prowadzono potem dochodzenie na temat skomplikowanych perypetii bohaterów spektaklu i mitologicznych oraz literackich archetypów postaci, zwłaszcza że libretto oparte zostało na znakomitej XVIII-wiecznej sztuce Pierre'a Beaumarchais'go z 1784 roku…

Maciek Czajczyński, który obejrzał wrocławskie widowisko, komentuje je tak:

– Wspaniały operowy szlagier Amadeusza Mozarta „Wesele Figara” wyreżyserował Marek Weiss, pod kierownictwem muzycznym Francesco Bottigliero. Scenografia była dziełem Małgorzaty Słoniowskiej, przygotowaniem chóru zajęła się Małgorzata Orawska. „Wesele Figara” trzeba zobaczyć z kilku powodów. Po pierwsze dlatego, że jest to świetna rzecz. Po drugie, nie znać opery granej od 1 maja 1786 roku nieustannie na całym świecie, to tak naprawdę popisać się nie lada ignorancją; już sama ciekawość popychać nas powinna do obejrzenia widowiska i posłuchania cudownej muzyki. Choć nie każdego fascynuje opera, to jej   n a j w i ę k s z e   dzieło znać powinniśmy, w końcu nie bez powodu grane jest od ponad 200 lat. Korowód kolorowych strojów, w tym bajecznych sukien bohaterek, przyprawia o zawrót głowy. Dekoracja i kostiumy epoki, już tak odległej sprawiają, że spektakl staje się bajką o księżniczkach i ich perypetiach miłosnych. Akcja opery obejmuje jeden dzień z życia mieszkańców pałacu Hrabiego i Hrabiny Almaviva. Historia opowiada o zabiegach Hrabiego o względy pokojówki jego żony – Zuzanny. Byłby bliski osiągnięcia zamierzonego celu, gdyby nie spryt obu pań i przebiegłość narzeczonego Zuzanny – samego Figara.

Zadziwiające, że dzieło to ma lepiej przeprowadzoną akcję niż niejedna współczesna komedia romantyczna. Niespodziewane wydarzenia, problemy bohaterów, nim uda im się dotrwać do szczęśliwego rozwiązania intrygi, naprawdę zaskakują.

Wspaniała muzyka pomogła mi „wejść” w tę historię, a wspaniała gra artystów tylko poprawiła estetyczne doznania. Można było się wczuć w życie dworskie XVIII wieku… Polecam i zachęcam do obejrzenia tego wspaniałego spektaklu i posłuchania muzyki genialnego Mozarta.

W dniach 20 -27 października w ramach podnoszenia kwalifikacji nauczycieli odbyły się w Moskwie (Rosja) kursy językowe dla obcokrajowców. Wzięły w nich udział panie dyr. Grażyna Bajsarowicz i mgr Anna Grużlewska. Tematyka i forma zajęć była różnorodna, m.in.:  wykłady o kondycji współczesnego języka rosyjskiego i obrazie Moskwy w dziełach M. Bułhakowa, zwiedzanie muzeum Lwa Tołstoja, naturalnie Galerii Tretiakowskiej i Kremla, spektakle teatralne, udział w promocji książki o pierwszej wojnie światowej i w zajęciach szkoły podstawowej oraz prawosławnej szkółki niedzielnej czy zwiedzanie Moskwy.

– Wśród zdarzeń tego magicznego tygodnia wyróżniam dwa – mówi pani dyrektor Grażyna Bajsarowicz – wizytę w szkółce niedzielnej i wizytę w mieszkaniu znanej przed laty rosyjskiej aktorki, odtwórczyni głównej roli w filmie „Zapamiętaj imię swoje” Ludmiły Kasatkiny. W tym pierwszym przypadku zdumiała mnie wszechstronność edukacji: wiedza o rosyjskich obyczajach, przygotowywanie spektakli, nauka śpiewu i tańca ludowego, historia kościoła prawosławnego, wiedza z Biblii, a także nauka języka staro-cerkiewno-słowiańskiego.

– A Kasatkina? – pyta retorycznie pani dyrektor. – Starsza dama, z serdecznością witająca gości z Polski w swoim domu, uradowana naszą znajomością kinematografii radzieckiej (zrozumiałą w Polsce przedtransformacyjnej) i wzruszona moim wzruszeniem, gdy mówiłam o jej popisowej roli we wspomnianym obrazie filmowym. Atmosferą jej dom przypominał senny klimat wnętrz z dramatów Czechowa. Reżyser spektaklu „ПОПУТЧИКИ” grał na gitarze i śpiewał przepiękne i niezapomniane ballady Bułata Okudżawy. Ludmiła Kasatkina jest duchem opiekuńczym jednego z moskiewskich teatrów; za swoją misję uważa upowszechnianie wśród dzieci i młodzieży piękna języka ojczystego i krainy baśni. W prowadzonym przez nią i jej syna teatrze (Московский детский музыкальный театр «ЭКСПРОМТ») obejrzałyśmy spektakle „Давным-Давно” oraz” „ПОПУТЧИКИ”.

No cóż, Прощай, Москва! Z Puszkinem, Aleksandrem II, Kremlem i cerkiewnymi kopułami. Język żywy naprawdę jest życiem… 

W dniach 15-17 października 2014 r. po raz trzeci odbyła się w naszej szkole  edycja regionalna Dolnośląskiego  Festiwalu Nauki. Jak co roku mury I LO odwiedziło  liczne  grono  miłośników  nauki. W pierwszym dniu trwania festiwalu zainteresowani wzięli udział  w warsztatach i wykładach prowadzonych przez nauczycieli I Liceum Ogólnokształcącego. Niektóre proponowane zajęcia mają już swoją renomę, jak prowadzone przez Katarzynę Pazik-Kasprowicz "Zabawy z rozumem", zajęcia Daniela Nowaka z anatomii ryb i stawonogów oraz wirtualne podróże po świecie matematyki Ewy Ptak. Nie zabrakło chętnych do uczestniczenia w grach logicznych, odkrywania tajemnic przyrody i matematyki. W tym roku pojawiły się też nowe propozycje: spotkanie z twórczością i życiem Witolda Gombrowicza, poprowadzone przez Sebastiana Runowicza oraz trening twórczego myślenia – odkrywanie swojego wewnętrznego twórcy, przygotowane przez Aleksandrę Pałach. Przez  wszystkie dni festiwalu odbywały się też wykłady prowadzone przez pracowników naukowych szkół wyższych z Wrocławia. Bardzo  duże  zainteresowanie, jak co roku, wzbudziły prelekcje dr M. Sochackiej, która przystępnie dzieliła się ze słuchaczami w różnym wieku swoją wiedzą na temat żywienia i funkcjonowania ludzkiego ciała (Czy na pewno wiesz, co jesz. Prawdy i mity o zdrowym stylu życia; Jak oszukać apetyt i nie zajadać stresów? Te i inne zagadki naszego mózgu; Wiek epidemii – choroby, które wracają).

Tematyka wykładów była różnorodna. Dotykała zarówno humanistyki, jak i nauk  ścisłych. Warto wymienić kilka nazwisk badaczy, którzy w tym niezwykłym czasie przyjechali do naszej szkoły, byśmy mogli zapoznać się z wynikami ich pracy: prof. dr hab. R. Kosina (Kamienie i artefakty Ślęży oraz O nieznanej naturze meteorytów), dr hab. T. Przerwa („Brunatna” iluzja – sukcesy nazistów na ziemi dzierżoniowskiej), dr M. Kołaczkowski (Jak długo chronią nas antybiotyki), dr K. Radziszewski (Czy komety muszą zwiastować  nieszczęście? oraz Aktywność słońca, czy czeka nas epoka lodowcowa). Poza tym młodzież naszej szkoły wzięła udział także w zajęciach odbywających się poza naszą placówką, w Muzeum Miejskim, Miejskiej Bibliotece Publicznej i Szkole Muzycznej w Dzierżoniowie.

W sumie we wszystkich spotkaniach na terenie naszej szkoły wzięło udział około 1,5 tys. pasjonatów nauki. Wszystko to nie udałoby się, gdyby nie pomoc wolontariuszy z klasy 2d.  Podobnie jak w poprzednim roku zajmowali się przygotowaniem szkoły do DFN, utrzymaniem porządku oraz sprawnym przebiegiem tego święta nauki. Wolontariusze zostali  docenieni nie tylko przez wychowawcę p. Annę Grużlewską i dyrektora szkoły p. Grażynę Bajsarowicz, ale także dyrektora Miejskiej  Biblioteki  Publicznej w Dzierżoniowie, p. Jadwigę Horanin i burmistrza Dzierżoniowa p. Marka Pioruna. Podziękowania miały miejsce w dniu 28 października podczas uroczystego podsumowania tegorocznej edycji DFN w Miejskiej Bibliotece Publicznej w Dzierżoniowie.

Anna Grużlewska

15 października ponownie odwiedziliśmy Dzierżoniowski Ośrodek Kultury. Tym razem mogliśmy bliżej poznać twórczość Henryka Kluzy (1935 – 2013), wybitnego malarza i grafika. Z okazji rocznicy jego śmierci zorganizowano wystawę, na której zaprezentowano sztandarowe dzieła artysty, dzięki którym utwierdziliśmy się w przekonaniu, że jego malarstwo było niepowtarzalne. Najlepsze słowo, nasuwające się tuż po obejrzeniu wystawy to różnorodność. Różnorodność pod chyba każdym możliwym względem: tematyki (natura, budowle, krajobraz wiejski i miejski), faktury (od obrazów o gładkiej powierzchni, które można uzyskać poprzez technikę laserunku, przez dzieła, na które farba była nakładana wprost z tuby, po płótna o chropowatej strukturze), gamy barw (dominujące tzw. kolory jesieni: żółcie, brązy, czerwienie, pomarańcze, beże, współgrające z często występującymi zieleniami), przesłania (obok obrazów typowo komercyjnych, przedstawiających martwą naturę, pejzaże, kompozycje kwiatowe, znajdujemy dzieła zmuszające nas do chwili zastanowienia, zadumy i ciszy).

Wydawać by się mogło, że był to artysta w pełni świadomy swojej twórczości oraz świetny obserwator. Potrafił dostrzec piękno otaczającego nas świata, czego odzwierciedleniem mogą być wspaniałe, pogodne pejzaże, które niemalże zachęcają nas do przeniesienia się w przedstawione miejsce. Warto zaznaczyć, iż był także świadomy zagrożeń ówczesnego świata. Ukazuje anonimowość ludzi oraz bezcelowość ich egzystencji, co znajduje odniesienie w płótnach, na których znajdują się niemal identyczne, niczym nie wyróżniające się sylwetki, a tytuły – Tłum, Manifestacja, Postacie, Eksodus, mówią same za siebie.

 

 Nie można pominąć długopizmów, jako całkowicie odrębnej dziedziny jego twórczości. Liczba linii, kresek i prostych stworzonych przy pomocy długopisu wprawia w osłupienie. Regularność i geometryczność to również charakterystyczne cechy tego rodzaju sztuki. Można pomyśleć, że z długopizmami wiąże się również brak konkretnego przesłania, lecz nie jest to prawdą, gdyż np. Wycieczka jest kompozycją bardzo refleksyjną. 

 

 

Oglądając twórczość Kluzy, nieustannie zastanawialiśmy się nad przesłaniem, jakie zawarł w swoich obrazach artysta. Często wymienialiśmy opinie i poglądy. Pochłonęło nas to tak bardzo, że z niechęcią wychodziliśmy z Galerii na piętrze. Niektórzy próbowali dociec ukrytego sensu dzieł, jak np. nasz Pan Przewodniczący SU, który aż przysiadł z wrażenia i dumał przy obrazie Niezapomniany.

​

 

Tekst: Mateusz Owczarek kl.2a

Fot. Magda Staanowska kl.2a

13 października 2014 r. w naszej szkole odbył się apel z okazji święta Edukacji Narodowej. Klasa 1a przygotowała wspaniały program artystyczny. Wszystkie klasy miały za zadanie rozpoznawać nauczycieli ze zdjęć z czasów dzieciństwa. Zabawie towarzyszyło dużo śmiechu i pozytywnej energii. Na fotografiach pojawili się m.in. prof. prof. Jadwiga Połcik, Piotr Łyżwa, Katarzyna Pazik-Kasprowicz. Zwyciężyła klasa 2b i – zdobyła słodką nagrodę przygotowaną przez organizatorów.

W imieniu całej społeczności szkolnej uczniowie kl. 1a wręczyli nauczycielom kolorowe bukieciki samodzielnie wykonane. Nowy przewodniczący Przemysław Kucharek także złożył życzenia w imieniu samorządu uczniowskiego. Porównał nas, uczniów do mędrców, którzy są na początku drogi w dążeniu do wiedzy, a nauczycieli do Arystotelesów. Przyznał, że wychowanie powinno się składać zarówno z przykrości, jak i przyjemności. Piękne kwiaty zostały złożone na ręce pani dyrektor i zastępcy dyrektora.

Pani dyrektor Grażyna Bajsarowicz podziękowała uczniom i nauczycielom. Wielu z pedagogów zostało uhonorowanych: prof. prof. Grażyna Majchrzak, Sebastian Runowicz, Janina Weretka – Piechowiak, Marta Puchała, Ewa Ptak, Ewa Kawecka, Aleksandra Pałach, Ewa Chylińska, Kamila Łukasik, Daniel Nowak, Katarzyna Pazik- Kasprowicz, Maria Sulewska. Marta Ligocka kl.1d

W dniach od 3 do 4 października odbyła się w całej Polsce zbiórka żywności „Podziel się posiłkiem” organizowana przez Bank Żywności dla dzieci niedożywionych. W akcję tę włączyliśmy się także my – wolontariusze z I Liceum Ogólnokształcącego, zachęcając ludzi w supermarketach do złożenia w koszach produktów żywnościowych takich jak: kasza, makaron, płatki śniadaniowe… Rozdawaliśmy także ulotki, w których zawarte były szczegółowe informacje dotyczące akcji.

Podczas wolontariatu w supermarkecie Kaufland zauważyliśmy zaangażowanie w zbiórkę ludzi, którzy sami zmagają się z wieloma problemami w życiu. Na przykład kobieta chodząca o kulach, która z sympatią obdarowała nas uśmiechem i po zrobionych zakupach włożyła paczkę żywnościową do naszego kosza. Ku naszemu zdziwieniu zauważyliśmy duże zaangażowanie ludzi młodych, a nawet… młodzieży. Do kosza trafiały także produkty ofiarowane przez młode matki, które z pewnością chciały dać dobry przykład swoim dzieciom, ucząc je wyciągania pomocnej dłoni do słabszych i biedniejszych. Był to naprawdę piękny widok, gdy dwuletnia dziewczynka podeszła do mnie i oddała paczuszkę ryżu, którą kupiła jej mama. Niestety, trafiały się także osoby niechętne i niemiłe, które z wyrzutami kpiły z organizowanej akcji, mówiąc, że taką sprawą powinni zająć się politycy zarabiający wielkie pieniądze. Przykro było tego słuchać, jednak nie poddaliśmy się i dzięki temu zebraliśmy cały kosz żywności.

 

Doszliśmy do wniosku, że takie zbiórki żywności powinny być organizowane częściej, ponieważ jest wielu chętnych młodych ludzi do pomocy i do wolontariatu. Wspólnymi siłami można zdziałać naprawdę bardzo dużo. W całej Polsce do akcji włączyło się ok. 40 tysięcy wolontariuszy, którzy zbierali produkty w ponad 3 tysiącach supermarketów. Żywność trafi do potrzebujących dzieci, których w Polsce jest ponad 160 tysięcy. Mamy nadzieję, że akcja przyniesie dobre rezultaty i zostanie powtórzona w szybkim czasie. My – wolontariusze z liceum jesteśmy zawsze chętni do pomocy!

Weronika Krystek, kl. I a 

W dniach 3 i 4 października 2014 r. odbyła się Ogólnopolska Akcja „Zbiórka żywności”, organizowana przez Bank Żywności. Wolontariusze w całej Polsce zbierali produkty żywnościowe dla niedożywionych dzieci. Uczniowie z naszej szkoły chętnie wzięli w niej udział. Informowali klientów supermarketów i rozdawali ulotki. Ich praca została pochwalona i doceniona przez ludzi odwiedzających sklep. Dzięki zaangażowaniu i otwartości na drugiego człowieka zebrana została pokaźna liczba opakowań z jedzeniem, którą następnie przekazano organizacji. Wolontariusze po zakończeniu akcji byli bardzo zadowoleni i potwierdzili gotowość do następnych takich przedsięwzięć. Powinno się organizować ich więcej, gdyż jest to znakomita okazja, by komuś pomóc.

Marta Ligocka kl.1d

W dniach 5-10 września 2014 r. młodzież naszej szkoły wzięła udział w kolejnym projekcie, w ramach którego odbywają się spotkania młodzieży z różnych krajów Europy. Tym razem były to wspólne warsztaty z młodzieżą ze szkoły we Lwowie i Lipsku. Był to pierwszy etap projektu realizowanego z Fundacją Krzyżowa dla Porozumienia Europejskiego i Fundacją EVZ – Pamięć. Odpowiedzialność. Przyszłość. W trakcie pięciu dni młodzież polska, ukraińska i niemiecka bawiła się i pracowała. Tematem spotkania był tym razem problem identyfikacji, tożsamości oraz wysiedleń i osadnictwa ludności na Dolnym Śląsku. W związku z obecnością grupy z Ukrainy nie mogło obyć się bez poruszania i omówienia aktualnych problemów i ydarzeń.

Podczas "wieczoru talentów" młodzież mogła także zaprezentować swoje uzdolnienia. Co ciekawe – wszystkie zajęcia były tłumaczone na trzy języki: polski,

niemiecki i ukraiński, a czasem także na angielski. W grudniu odbędzie się kolejne spotkanie. Mimo iż projekt nie został zakończony, już widać efekty pracy młodych ludzi. Powstała strona projektu oraz zbierane są materiały do bloga, który ma prezentować wywiady i być bogato ilustrowany. Jak zwykle, po takich spotkaniach pożegnanie było czułe. Wszyscy zapewniali, że spotkają się za dwa miesiące.

Jedna z uczennic Weronika Rewaj powiedziała: Dzięki warsztatom dane nam było zarówno lepsze poznanie samych siebie, jak i naszych kolegów. Pogłębiliśmy swoją wiedzę na temat ich pochodzenia oraz rodzinnych stron. Wycieczka do muzeum Gross Rosen i Dzierżoniowa umożliwiła nam poznanie historii żydowskiej w czasie drugiej wojny światowej i powojennego osadnictwa. Podczas wymiany udało nam się zintegrować zarówno z uczniami z Ukrainy, jak i z uczniami z Niemiec".

„Dolnośląski Program Stypendialny – Wyrównywanie szans edukacyjnych uczniów uzdolnionych” w latach 2008-2014 wspierał finansowo młodzież ze szkół gimnazjalnych i ponadgimnazjalnych szczególnie uzdolnioną, zwłaszcza w dziedzinie nauk matematyczno-przyrodniczych i technicznych, dla której niekorzystna sytuacja materialna oraz miejsce zamieszkania stanowią sporą barierę w edukacji. 

W podsumowaniu tego projektu, które odbyło się 17 września, wzięli udział również uczniowie naszego Liceum Adrianna Granzow i Patryk Bielski oraz pani dyrektor Grażyna Bajsarowicz i pani pedagog Ewa Chylińska. Spotkanie na Uniwersytecie Ekonomicznym otworzył Wicemarszałek Województwa Dolnośląskiego Radosława Mołoń, który powitał wszystkich uczestników i przypomniał cele projektu. Zaproszone szkoły miały pokrótce przedstawić, jak stypendyści spożytkowali otrzymane pieniądze. Większość prezentujących skupiła się jednak na wylewnych podziękowaniach… Tylko uczniowie naszej szkoły – mamy nadzieję – zapadli w pamięć nie tylko organizatorom konferencji, ale i uczestnikom.  Nasi stypendyści rzeczowo opowiedzieli, jak wielkie możliwości rozwoju dało im to stypendium oraz na co je przeznaczyli. Dodatkowo wystąpieniu Patryka towarzyszyła barwna prezentacja multimedialna ze zdjęciami z Izraela, gdzie  miał okazje przebywać, właśnie dzięki wsparciu finansowemu z Urzędu Marszałkowskiego. Na zakończenie konferencji zaproszeni goście wysłuchali koncertu przygotowanego przez młodzież jednej z wrocławskich szkół muzycznych.

Możliwość wystąpienia w tej uroczystości była dla nas ogromnym wyzwaniem, ale przede wszystkim była to okazja pokazania, że są jeszcze takie szkoły, które nieustannie szukają jak najwięcej możliwości rozwoju i wsparcia dla ucznia. Takie właśnie jest  I Liceum w Dzierżoniowie, które umożliwiło i na każdym kroku wspierało nas podczas realizacji projektu. Dlatego jestem przekonana, że pieniądze, które do nas trafiły, zostały oddane w dobre ręce i na pewno w przyszłości nic w tej sprawie się nie zmieni.

Adrianna Granzow 

W sobotę 6 września kolejny już raz odbyło się w Miejsko-Powiatowej Bibliotece Publicznej naszego miasta Narodowe Czytanie Trylogii, nad którym patronat objął i tym razem Prezydent RP Bronisław Komorowski.

Odnotowujemy zdarzenie z tym większą przyjemnością, że wzięła w nim udział społeczność I LO:  dyrektor Grażyna Bajsarowicz, prof. Sebastian Runowicz, którego wsparły uczennice: Agnieszka Piskorowska, Adrianna Granzow, Emilia Sujewicz i Marta Greber, tegoroczne maturzystki – Katarzyna Białek i Barbara Maciątek oraz prof. Jolanta Maniecka i niżej podpisana. Czytanie narodowe rozpoczął burmistrz Dzierżoniowa Marek Piorun, absolwent „Jedynki”.

Zapewniam: nic tak nie koi stylu, języka, serca i duszy polskiej, jak Sienkiewicz. Dopiero wtedy wiadomo, co warto idealizować, co pominąć i jak o tym mówić, by utrwaliło się w pamięci narodu. Może spotkamy się za rok w nieco liczniejszej grupie? I nie tylko dlatego, że Sienkiewicz to lektura obowiązkowa. No, może i dla tego powodu także. (jwp)

(Zdjęcia dzięki uprzejmości Miejsko-Powiatowej Biblioteki Publicznej)